1.  Κόλληση με λέιζερ το οποίο διαθέτουμε. Είναι η καλύτερη και ποιο σύγχρονη μέθοδος για να κολλάμε σχεδόν όλα τα μέταλλα χωρίς την χρήση της παραδοσιακής κόλλησης, η οποία είναι πάντοτε χαμηλότερα καράτια από ότι είναι το κόσμημα. Η συγκόλληση  με λέιζερ έχει την ιδιότητα να μην ανεβάζει θερμοκρασία και να κάνει αόρατες κολλήσεις, επίσης μας δίνει την δυνατότητα να κανουμε γεμίσματα με την ίδια ποιότητα χρυσού. Με αυτόν τον τρόπο επισκευάζουμαι κοσμήματα ευαίσθητα, με πέτρες που είναι επικίνδυνο να σπάσουν ή πολύ λεπτά κοσμήματα που είναι αδύνατον να κολληθούν με την παραδοσιακή μέθοδο  ή κοσμήματα με χρώματα (σμάλτο). Τις περισσότερες φορές οι κολλήσεις λέιζερ δεν χρειάζονται λούστρο.

2.  Κόλληση με φωτιά και συγκολλητικό υλικό το οποίο είναι χρυσό ή ασήμι με αρκετούς βαθμούς χαμηλότερης καθαρότητας συνήθως 6 K καράτια. Είμαστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιούμε χαμηλότερα καράτια κόλλησης γιατί τα κοσμήματα κολλάνε με το που λιώνει η κόλληση, αν η κόλληση ήταν τα ίδια καράτια με το αντικείμενο που θέλαμε να κολλήσουμε θα λιώνανε και τα 2 ταυτόχρονα. Ο κανόνας είναι ότι όσο ποιο χαμηλά τα καράτια τόσο ποιο ευκολά λιώνει η κόλληση και κολλάει. Με αυτόν τον τρόπο επισκευάζονταυσαν τα κοσμήματα μέχρι να εφευρεθεί το λέιζερ.

Το κόσμημά μου... έχασε μία πέτρα ή πολλές

Σπάσιμο διαμαντιού η σπάσιμο οποιουδήποτε άλλου είδους πέτρας, χαλάρωμα ή απώλεια πέτρας. Οι πέτρες στα χρυσά κοσμήματα είναι στερεωμένες με μία τεχνική που ονομάζεται κάρφωμα και δεν είναι απλώς κολλημένες. Αυτό σημαίνει ότι οι πέτρες δεν είναι πολύ πιθανόν να φύγουν από το κόσμημά σας χωρίς αυτό να χτυπηθεί ή να πέσει. Σε κάθε περίπτωση, την επισκευή αναλαμβάνει ο καρφωτής, ο οποίος μπορεί να ξανακαρφώσει την πέτρα στην αρχική της θέση ή/και να στερεώσει πέτρες που φαίνεται ότι είναι πιθανόν να φύγουν.